Author Archives: eajsbe

Een terugblik op het 10e jaar van Een Andere Joodse Stem

7 oktober 2023 aanvoelt als gisteren, maar het ligt nu meer dan een jaar en drie maanden achter ons. De voortdurende genocide in Gaza, en acties ertegen, heeft onze 2024 bepaald–net zoals de voortdurende onderdrukking van Palestijnen heeft ons afgelopen decennium bepaald, een decennium van actievoeren voor rechtvaardigheid en gelijkheid voor alle gemeenschappen in Palestina-Israël en Europa. Dit post beschrijft veel van onze activiteiten van het afgelopen jaar.

In januari waren we in Den Haag om te demonstreren bij de hoorzitting van het Internationaal Gerechtshof (ICJ) in de zaak van Zuid-Afrika tegen Israël onder het Genocideverdrag. We namen ook deel aan een betoging in Brussel voor Gerechtigheid in Palestina. Samen met andere protesten waaraan we deelnamen, eisten we dat de Europese Raad de procedure tegen Israël voor het Internationaal Gerechtshof (ICJ) zou steunen, economische en politieke repercussies tegen Israël zou activeren in overeenstemming met de mensenrechtenbepalingen van de Associatieovereenkomst tussen de EU en Israël, en het onderzoek naar en de vervolging van oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en apartheidsmisdaden door het Internationaal Strafhof (ICC) zou steunen.

In februari sprak ons lid Fenya Fischler op een panel de Parti du travail (PTB) / Partij Van De Arbeid (PVDA) Comment décoloniser la Palestine? in Brussel, samen met de Zuid-Afrikaanse ambassadeur in België en de Palestijnse juridisch expert Maha Abdallah.

In maart waren we samen met verschillende andere organisaties solidair toen de strafrechtbank in Gent een vonnis velde tegen de extreem-rechtse groep Schild & Vrienden, waarvan zeven leden terechtstonden voor het aanzetten tot racistisch geweld en andere aanklachten, waaronder een overtreding van de wapenwetgeving en gewelddadige bedreigingen tegen Jihad Van Puymbroeck, een voormalig voorzitter van Hand in Hand tegen Racisme. Henri Heimans was ook burgerlijke partij in deze zaak. Als zoon van Holocaust-overlevenden was hij geschokt waren door de spot van Schild & Vrienden met de gruwelen van de Holocaust. Emmanuel Stein voerde het woord. Daarnaast namen we deel aan het nationale betoging tegen racisme dat Platforme 2103 elk jaar in maart organiseert. We waren aanwezig als deel van het Jewish Block bij een nationale betoging voor Rechtvaardigheid in Palestina, waar Anya Topolski sprak en Fenya Fischler werd geïnterviewd door 11.11.11. Tot slot organiseerden we de Belgische vertoning van de film Israelism, gevolgd door een panel met de makers van de film en leden van EAJS en UPJB.

In april sloten we ons aan bij de oproep voor de vrijlating van de Israëlisch-Palestijnse academicus professor Shalhoub-Kevorkian uit een Israëlische gevangenis, spraken we tegen de poging van de Belgische staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor om de vluchtelingenstatus van de Palestijnse activist Mohamed Khatib in te trekken, en gaven we een presentatie op een queer infosession over Palestina georganiseerd door Clitpit/Samenschool in Antwerpen.

Ons lid Henri Heimans een van de sprekers was op de jaarlijkse manifestatie van 8 mei die herdenkt de strijd tegen het fascisme op de plaats van het voormalige nazi-gevangenkamp Fort Breendonk. In mei namen ook deel aan de Europese Mars voor een Vrij Palestina, aan een ander protest als reactie op een aanval van de IDF op burgers in Rafah, en publiceerden we een opiniestuk in De Wereld Morgen waarin we de beslissing van de aanklager van het Internationaal Strafhof verwelkomden om bij de raadkamer arrestatiebevelen aan te vragen voor oorlogsmisdaden in verband met de oorlog in Gaza. Aan het einde van de maand publiceerden onze leden Itamar Shachar en Fenya Fischler een opiniestuk in De Morgen waarin ze onze solidariteit betuigden met de Belgische studentenprotesten en bezettingen van gebouwen ter ondersteuning van de Gazanen.

In juni waren we mede-initiatiefnemer van een evenement ter ere aan de verzetshelden van het 20e konvooi naar Auschwitz bij het monument die hun acties herdachten. Het monument vernield was; de evenement vond plaats nadat het was gerepareerd. Henri Heimans voerde het woord en benadrukte de noodzaak van waakzaamheid en verzet tegen antisemitisme en fascisme vandaag de dag. We gaven ook een verklaring uit over de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof over de onwettigheid van de Israëlische bezetting.

In augustus, na de toegenomen spanning tussen Israël en Iran, publiceerden we een opiniestuk in Knack waarin we benadrukten dat de enige manier om een duurzame vrede in het Midden-Oosten te bereiken, is door de bezetting te beëindigen en de structuren van kolonisatie en apartheid te ontmantelen. Op verzoek van de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers schreven we een nota waarin we reageerden op het voorstel dat België de IHRA-definitie van antisemitisme zou overnemen. We legden daarbij uit hoe we ons verzetten tegen deze definitie, die kritiek op Israël verwart met antisemitisme.

In september, op Rosj Hasjana, namen veel van onze leden deel aan het lanceringsevenement toen we ons aansloten bij het nieuwe netwerk Europese Joden voor Palestina. Fenya Fischler voerde het woord.

In oktober sloten we ons aan bij een nationale betoging voor een vrij Palestina. We namen ook deel aan een actie tegen APCO Worldwide, een lobbygroep die de Israëlische genocide in Gaza en oorlogsmisdaden in Palestina en Libanon steunt. Eitan Bronstein, Itamar Shachar en Anya Topolski behoorden tot de geïnterviewden in De Morgen over hun kritiek op de reacties van de Europese Unie op de Israëlische bezetting en de genocide in Gaza. Henri Heimans publiceerde ook een opiniestuk in De Morgen, waarin hij zijn afschuw uitsprak dat de Israëlische regering, die uit de as van de Holocaust is herrezen, nu Palestijnen massaal vermoordt.

In november reageerden we, samen met andere Europese Joodse groepen, op kritiek op de steun van VN-mensenrechtenrapporteur Francesa Albanese voor de Palestijnse mensenrechten. Fenya Fischler werd geïnterviewd door Gazet Van Antwerpen en Apache over de nieuwe islamofobe extreemrechtse organisatie Joods Informatie- en Documentatiecentrum (JID), die kritiek op Israël antisemitisch vindt. Henri Heimans voerde het woord tijdens een protest ter ondersteuning van Palestina op de campus van de Vrije Universiteit Brussel (VUB).

In december werd Fenya Fischler geïnterviewd op het radionieuws van de VRT, de nationale Vlaamstalige omroep van België, een interview dat ook werd vertaald en gepubliceerd door de BRF, de nationale Duitstalige omroep van België. We herdachten 10 jaar sinds de oprichting van Een Andere Joodse Stem in een bijeenkomst waar ons lid Amir Haberkorn sprak over de geschiedenis van het Bundisme, een seculiere, diasporistische Joodse beweging die opkwam voor arbeidersrechten en de Jiddische cultuur. Anya Topolski publiceerde een opiniestuk in Knack waarin ze terugblikt op de afgelopen tien jaar van actie, met de hoop op een toekomst waarin EAJS niet langer nodig zal zijn.

Vandaag moeten we er meer dan ooit op aandringen dat “dit nooit meer” voor iedereen geldt

Anya Topolski

Zoals gepubliceerd in Knack 22/12/2024

Een Andere Joodse Stem werd tien jaar geleden in Vlaanderen opgericht als reactie op de Gaza-oorlog van 2014, toen Israël meer dan 2000 Palestijnen doodde en meer dan 10.000 verwondde. Leiders in Europa hebben Israëls bezetting van Palestina en aanvallen op Palestijnen en activisten verdedigd, als een manier om hun eigen zorg voor “de Joodse gemeenschap” te demonstreren (waarmee ze hun rol in de Holocaust goedpraten) en als een rechtvaardiging voor hun islamofobie.

Onze reactie is nu dezelfde als tien jaar geleden: Niet in onze naam! Het is tragisch genoeg dat we tien jaar geleden, negenenzeventig jaar na de Shoah en zesenzeventig jaar na de Nakba, een Andere Joodse Stem moesten oprichten om duidelijk te maken dat wij – een diverse groep Joden – weigeren te zwijgen als er onrecht plaatsvindt, in België of in Palestina.

We realiseerden ons dat door een gebrek aan onbevooroordeelde berichtgeving in de media, onderwijs en een geïnformeerd politiek discours, niet-Joden in België nog steeds standpunten innemen, zoals het zien van “de Joodse gemeenschap” als een monoliet – wat op zich problematisch en antisemitisch is, omdat ze ervan uitgaan dat we allemaal hetzelfde denken en er vaak zelfs hetzelfde uitzien. We probeerden mensen te informeren over onze diversiteit, zowel wat betreft ideologieën als afkomst, geschiedenis en religieuze praktijken, en dit terwijl we samenwerkten met partners en bondgenoten om te onderwijzen, beleid te ontwikkelen en te protesteren tegen onrecht.

Het is vandaag even tragisch dat de staat Israël, gesteund door vele westerse bondgenoten (waaronder België), de strijd tegen antisemitisme instrumentaliseert om te rechtvaardigen wat het ICJ heeft geïdentificeerd als een aannemelijk voortdurend dreigend risico op genocide.

De Israëlische militaire wreedheid is in de laatste tien jaar niet veranderd, maar verergerd, waardoor niet alleen Palestijnen, maar ook Libanezen en Israëlische Joden zijn betrokken bij een ongekend bloedvergieten zonder einde in zicht.

Het Jodendom in Europa kende doorheen haar lange geschiedenis een gewelddadig en bijwijlen intriest verloop. Haar lessen vormen de basis voor de meest fundamentele mensenrechten die zijn vastgelegd in internationale wetgeving. Toch worden deze lessen vergeten, verwaarloosd en geschonden door de wreedheid van Israël. Hoewel we er misschien de voorkeur aan zouden geven om gemeenschappen en organisaties op te richten om het Joodse leven te verzorgen en te vieren, begrijpen we dat we er vandaag meer dan ooit op moeten aandringen dat “dit nooit meer” voor iedereen geldt.

We moeten ons uitspreken tegen onrecht, hier en in Palestina, vooral wanneer het in onze naam wordt gerechtvaardigd. Onze doelen, die we tien jaar geleden schreven, zijn nu helaas urgenter dan ooit. Laten we hopen dat we over tien jaar niet meer nodig zullen zijn.

Onze doelen:

We zijn een Joodse groep, die ijvert voor vrede en sociale rechtvaardigheid, in de overtuiging dat alle mensen gelijk zijn en recht hebben op een vrij en waardig bestaan. We wensen deze visie uit te dragen in Europa en in Israël-Palestina, twee plaatsen die historich aan elkaar gelinkt zijn en belangrijk zijn voor ons, als Joden. We verwerpen elke vorm van onderdrukking en onteigening en alle vormen van racisme, zowel institutioneel als vanuit de basis, met inbegrip van antisemtisme, islamofobie en xenofobie.

Wij onderschrijven het Joodse voorschrift tikkun olam, tikkun ha-adam: teneinde de wereld te herstellen, moeten we bij onszelf beginnen. Wij wensen deze problemen zowel bij ons als in het Midden-Oosten te benaderen, vanuit een allesomvattende visie van het verleden en het heden. Dankzij een samenwerking met lokale en internationale organisaties die onze doelstellingen delen, hopen wij een einde te kunnen stellen aan dergelijke spiralen van uitsluiting en geweld. We roepen op voor het beëindigen van de bezetting [apartheid en genocide], voor respect en waardigheid van alle Israëlis en Palestijnen en voor een duurzame vrede.

In de afgelopen tien jaar hebben we geprobeerd om te onderwijzen, te engageren en te bekrachtigen – en we zijn dankbaar aan iedereen met wie we hebben kunnen samenwerken. Wij hebben dit gedaan gericht naar het brede publiek, maar ook en zeer nodig vandaag, binnen de joodse gemeenschap. We hebben ook onszelf proberen te onderwijzen over de situatie in Israel/Palestina. We hebben onze eigen positie in vraag gesteld. Wij hebben ook outreach gedaan naar andere Joden in België, die zich niet kunnen terugvinden in de Israëlische politiek, en het gevoel hebben dat ze nergens terecht kunnen.

Sinds het begin van de genocide zien we meer en meer individuen en groepen binnen de joodse gemeenschap in Belgie die mee deel willen uitmaken van de strijd tegen de genocide. We krijgen berichten van geïnteresseerden van Limburg tot de Belgische kust. We ontmoeten Israelische burgers die in Belgie wonen en weigeren om deel uit te maken van de Zionistische politiek van kolonialisme en militarisme. We hebben samen geprotesteerd met andere organisaties in de nationale manifestaties in het afgelopen jaar.

Terugkijkend hopen we dat onze bijdragen aan protesten tegen facisme, racisme, antisemitisme, en de bezetting, de beleidsdocumenten waar we aan gewerkt hebben, en de onze netwerken en media-optredens over BDS (boycot, desinvestering en sancties), dat al die zaken op een of andere manier hebben geholpen om dat doel te bereiken. Wat echter duidelijk is, is dat er geen hoop is op gerechtigheid in Palestina zonder de steun van een breed Belgisch publiek.

We doen nu een beroep op iedereen die zich nog niet heeft uitgesproken, of op een of andere manier steun heeft betuigd aan Palestina en het antiracisme-activisme in België zoals tegen islamofobie en antisemitisme, om dat nu te doen. Het is nooit te laat om zich te verdiepen in wat antisemitisme is. Of om te leren waarom de IHRA-definitie van antisemitisme zeer problematische is, en echt antisemitisme verwart met kritiek op Israël of het zionisme. Het is ook nooit te laat om te leren wat BDS is, de Palestijnse geweldloze beweging voor vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid.

Nog een andere optie is om er bij publieke vertegenwoordigers op aan te dringen om een volledig wapenembargo te steunen. Om van de Belgische staat, van de Europese instellingen, van bedrijven en ook van onderzoek, onderwijs en culturele instellingen, te eisen dat ze de verbintenissen inzake mensenrechten nakomen en de VN, het Internationaal Strafhof en het Internationaal Gerechtshof (ICJ) te steunen.

We willen niet dat onze kinderen, en hun kinderen, moeten leven met de schande waarmee veel Europeanen nu leven, omdat ze zwegen toen hun staat, en zij dus indirect, medeplichtig waren aan genocide.

Tien jaar geleden voelde ik dat ik niet kon zwijgen en richtte samen met enkele anderen EAJS op. Tien jaar later vraag ik me af of we een verschil hebben gemaakt, zowel voor de Palestijnen als voor de slachtoffers van racisme hier in België . . . Wat we nu anders zouden kunnen of moeten doen?

Is er nog hoop op gerechtigheid in Palestina? Hoe kunnen wij, als Joden die in Europa leven na de Shoah, blijven leven in een wereld waar genocide niet alleen mogelijk is, maar door zovelen wordt gesteund. Dit is een onrecht dat zijn wortels heeft in de Europese geschiedenis, de verantwoordelijkheid ligt bij ons allemaal. We kunnen dit niet alleen en zijn op zoek naar meer partners en coalities, alleen samen is verandering mogelijk.

Uitspraak Internationaal Gerechtshof over onwettigheid Israëlische bezetting moet worden uitgevoerd

[Persbericht 20-07-2024]

Een Andere Joodse Stem verwelkomt het advies van het Internationaal Gerechtshof dat de bezetting van de Palestijnse gebieden door Israël illegaal acht volgens het internationaal recht.

Als activisten die solidair zijn met de Palestijnen die strijden tegen deze brutale bezetting, weten we dat dit decennialange onrecht niet kan voortduren. De militaire bezetting, de confiscatie van land, de vernieling van huizen, de illegale Israëlische nederzettingen, het verhinderen van toegang tot natuurlijke hulpbronnen en infrastructuur, de checkpoints, scheidingsmuren, administratieve arrestaties en massale opsluiting, evenals talloze andere routinematige vormen van intimidatie en ontmenselijking hebben het leven van Palestijnen ondraaglijk en onhoudbaar gemaakt. Het hof bevestigde opnieuw wat veel mensenrechtenorganisaties al hebben aangetoond: de stappen die Israël neemt om de voortdurende bezetting en de illegale, exclusieve Joodse nederzettingen te beschermen, komen neer op een illegaal systeem van apartheid. Bovendien schendt dit het recht op zelfbeschikking van het Palestijnse volk. Aan deze gewelddadige en illegale bezetting en apartheid had jaren geleden al een einde moeten komen. Er moet een einde aan komen, onmiddellijk!

Talloze anti-bezettings- en vredesorganisaties in Israël-Palestina pleiten onvermoeibaar voor het einde van de bezetting. Ze worden vaak gedelegitimeerd en gedemoniseerd door de Israëlische regering en groepen van kolonisten. De uitspraak van vandaag is een erkenning van hun essentiële werk en van het onvervreemdbare recht van het Palestijnse volk op zelfbeschikking en vrijheid. De staat Israël moet dit erkennen en de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof opvolgen. Het bereiken van een duurzame politieke oplossing in Israël-Palestina op basis van respect voor mensenrechten en internationaal recht moet een topprioriteit worden voor de internationale gemeenschap. De Palestijnen in Gaza worden momenteel geconfronteerd met wat hetzelfde Internationale Gerechtshof heeft gedefinieerd als een ‘reëel en dreigend risico’ op genocide. Het stoppen van de wreedheden en het bereiken van een oplossing die de mensenrechten respecteert is dringender dan ooit.

Een Andere Joodse Stem roept de Belgische regering en de Europese Unie op om onmiddellijk actie te ondernemen om ervoor te zorgen dat de uitspraak van het Hof wordt uitgevoerd en de Israëlische bezetting stopt. Economische, academische en culturele instellingen moeten er ook voor zorgen dat hun activiteiten in overeenstemming zijn met het advies van het Internationaal Gerechtshof.

Als eerste stap moeten België en de EU alle wapenleveranties aan Israëlische strijdkrachten die de illegale bezetting in stand houden, stopzetten. Daarnaast moeten alle economische instellingen die actief zijn in België en Europa gedwongen worden om alle economische banden of transacties met bedrijven die actief zijn in de illegale nederzettingen of die hun bestaan ondersteunen stop te zetten. Dergelijke stappen, samen met assertieve diplomatieke acties, zijn essentieel om respect voor internationale wettelijke instellingen te verzekeren en om Israël verantwoordelijk te stellen voor zijn systematische schendingen van het internationaal recht.

De bevolking betaalt de tol voor decennia van Israëlische onderdrukking

Wij, Belgische Joden en Joden die in België wonen, zijn diep geschokt door de gewelddadige escalatie in Israël/Palestina die in de laatste dagen honderden levens heeft gekost. We rouwen de doden, verwondingen en het onmenselijke lijden van familieleden, vrienden, medeactivisten, en hun dierbaren, in Israël en in Gaza. ‘Wie één ziel vernietigt, vernietigt de hele wereld en wie één ziel redt, redt een hele wereld’, zo staat geschreven in de Talmud en in de Koran. We roepen in deze moeilijke tijden op om het bloedvergieten te stoppen en de dieperliggende oorzaken van de huidige golf van geweld aan te pakken.

De gebeurtenissen van de afgelopen dagen tonen de gevolgen van de jarenlange Israëlische strategie om 2,3 miljoen mensen op te sluiten in een belegerde zone, omringd door hekken, bewakingsmechanismen en machine geweren, onder dreiging van voordurende bombardementen en zonder enige uitweg om een waardig leven te kunnen leiden. De wortels van het huidige geweld bevinden zich in de onderdrukking van miljoenen Palestijnen. Zowel in Gaza als in andere delen van de bezette Palestijnse gebieden, worden zij reeds decennialang onder de knoet gehouden door het Israëlische leger dat bijna elk aspect van hun leven bepaalt. Terwijl Biden, Netanyahu en Arabische leiders diplomatieke deals proberen te sluiten zonder Palestijnen hierbij te betrekken, bewijst de situatie dat dergelijke pogingen om ‘deals’ te sluiten gedoemd zijn te mislukken.

De Israëlische burgers die de afgelopen dagen het leven lieten, zijn eveneens het slachtoffer van het mislukte beleid en van de voortdurende onderdrukking van de Palestijnen door de Israëlische regeringen en strijdkrachten. Het intensiveren van de onderdrukking en het geweld zal alleen maar leiden tot nog meer terreur en gruwel, en dit zowel bij Israëli’s als bij Palestijnen. De enige weg om veiligheid en welvaart te garanderen voor burgers aan beide kanten, is door onvermoeibaar verder te werken aan een toekomst waar sprake is van échte vrijheid en gerechtigheid voor iedereen.

We roepen op tot onmiddellijke de-escalatie, een stopzetting van de bombardementen op de burgerbevolking en humanitaire infrastructuur, de vrijlating van burgergevangenen, de uitwisseling van krijgsgevangenen en rechtstreekse onderhandelingen tussen Israël en de regering in Gaza en alle fracties van het Palestijnse leiderschap. We vragen de Belgische regering en de EU om hier werk van te maken en om concrete acties te voeren om Israël te dwingen een duurzame oplossing uit te werken. Maar nog belangrijker is dat we beseffen dat toegewijd werk van burgers van beide kanten nodig is om de structuren van apartheid en onderdrukking te ontmantelen, en de weg richting heling van het gewonde land in te zetten.

Wij zijn Joden, wij zijn boos, wij zijn solidair met Subversive Film

EAJS – Een Andere Joodse Stem / Another Jewish Voice
UPJB – Union des Progressistes Juifs de Belgique

Mee doen? https://linktr.ee/eajs

Wij, Joden die in België wonen, zijn solidair met het Brussel gevestigde Palestijnse collectief Subversive Film^[1] en met heel de lumbung gemeenschap^[2], tegen de onrechtvaardige kritieken en aanvallen waaraan zij sinds het begin van documenta vijftien worden blootgesteld, en voornamelijk tegen de oneerlijke en misleidende beschuldigingen van antisemitisme^[3].

De inspirerende bijdrage van Subversive Film aan de tentoonstelling met Tokyo Reels (en andere bijdragen) zijn waardevol vanwege hun zowel historiografische als artistieke verdienste, en zijn van grote betekenis.

Wij willen heel duidelijk stellen dat antizionisme, evenals kritiek op Israëlische koloniale expansie en militaristisch geweld in schending van het internationaal recht, niet antisemitisch zijn. Wij verwerpen het gebruik van antisemitisme als een cynisch middel om elke legitieme kritiek op het onrecht dat dagelijks in Israël/Palestina plaatsvindt, het zwijgen op te leggen.

Wij weigeren het instrumentaliseren van antisemitisme door Europese conservatieve krachten die proberen de stemmen en acties van collectieven en individuen uit het Zuiden het zwijgen op te leggen en/of te disciplineren, en de groeiende beweging van geracialiseerde gemeenschappen in Europa en het Zuiden te ondermijnen die dekolonisatie en rechtvaardigheid eisen.

Sommigen van ons zijn geboren en getogen in België of elders in Europa en hebben het antisemitisme persoonlijk ondervonden. Sommigen van ons zijn vanuit Israël naar België gemigreerd, waar we het geweld van de Israëlische staat tegen Palestijnen hebben ondervonden. Samen verklaren we dat we de Joodse conservatieve organisaties of zelfverklaarde “antisemitisme-experts” die deelnamen aan deze instrumentaliseringsoefening niet steunen – niet in onze naam!

Wij veroordelen de Europese en vooral Duitse pogingen om de schuld voor hun eigen historische misdaden af te schuiven door de verantwoordelijkheid voor het antisemitisme te projecteren op mensen uit het globale Zuiden en mensen van kleur in het algemeen. Deze verraderlijke en raciale dynamiek stelt mensen van kleur en mensen uit het Zuiden als de hoofdoorzaak van het antisemitisme, en de Duitse staat, naast witte Europeanen, als de goedbedoelende en onschuldige beschermers van Joden tegen de antisemitische migrant. Dit verhaal werkteen vorm van collectief geheugenverlies in de hand overde werkelijke oorzaak van het antisemitisme en de Shoah, en dient om onze ware gemeenschappelijke vijand te verdoezelen: de sterke opkomst van extreem-rechts en wit nationalisme op het hele continent – ook in Duitsland.

Wij verwerpen het gebruik van de IHRA-definitie, die door vele antisemitisme-onderzoekers en Joodse intellectuelen onder de loep is genomen en in diskrediet is gebracht omdat zij antisemitisme verwart met legitieme kritiek op de staat Israël. Ongeveer 350 ondertekenaars, waaronder vele bekende geleerden, hebben nu de alternatieve Verklaring van Jeruzalem ondertekend^[4], die in reactie op de IHRA-definitie is opgesteld om “duidelijke richtsnoeren te geven om antisemitisme vast te stellen en te bestrijden en tegelijk de vrije meningsuiting te beschermen”. Zij stellen dan ook dat de IHRA er niet in is geslaagd dit evenwicht te bereiken, en dat deze ook veel te vaak is gebruikt om kritiek op Israël en de bezetting strategisch het zwijgen op te leggen.

Wij verwerpen de projectie van conceptuele en politieke instrumenten die zijn ontwikkeld om antisemitisme in Europa te bestrijden – de plaats waar het antisemitisme historisch is geworteld en zich verder heeft ontwikkeld met genocidale gevolgen – op het globale Zuiden. Pogingen om deze toe te passen op het globale Zuiden volgen in de voetsporen van het Europese intellectuele imperialisme.

We zijn boos dat de feitelijke, fysieke aanvallen op gekleurde kunstenaars die deelnamen aan documenta 15 door Duitse individuen en groepen werden geminimaliseerd en genegeerd door degenen die zichzelf tegelijkertijd op de voorgrondvan de strijd tegen antisemitisme^[5] plaatsen. Laten we duidelijk zijn, onze strijd is onderling verbonden: antisemitisme is slechts één vorm van racisme die naast alle vormen van racisme moet worden aangepakt.

Wij koesteren de antikoloniale beweging in de kunstwereld, in de academische wereld en in andere publieke arena’s, en de noodzaak om de machtsopbouw en het verzet tegen de westerse hegemonie in het Zuiden te ondersteunen. Wij verwelkomen elke reflectie over de rol van Europa en het Westen in de voortdurende ondermijning van deze inspanningen.

Het genereuze voorstel van ruangrupa^[6] en de uitgenodigde collectieven van documenta vijftien is een verschuiving in het zwaartepunt van de kunstwereld die al lang had moeten plaatsvinden. Wij zijn dankbaar voor de immense inspanningen die dagelijks worden geleverd om ervoor te zorgen dat deze editie van documenta (met waardigheid en nederigheid) de laster en aanvallen die zij momenteel ondergaat, doorstaat.

Wij reiken onze hand aan de gemeenschappen die het doelwit zijn geweest van Europees kolonialisme, uitbuiting en genocidale ondernemingen, en die het zwijgen werden opgelegd door Europees racisme en disciplinering. “we are all in this together.”^[7]

Laat dit het begin zijn van echte kameraadschap tegenover degenen die ons uit elkaar proberen te drijven.

^[1] https://www.tokyoreels.com/; https://documenta-fifteen.de/en/lumbung-members-artists/subversive-film/

^[2] https://documenta-fifteen.de/en/lumbung/

^[3]https://www.documenta.de/en/press#press/3046-press-release-from-the-scientific-advisory-panel-of-documenta-fifteen

^[4] https://jerusalemdeclaration.org/

^[5] https://www.e-flux.com/notes/481665/censorship-must-be-refused-letter-from-lumbung-community

^[6] https://ruangrupa.id/en/documenta-fifteen/

^[7] https://lumbung.space/pen/pen.lumbung.space/we-are-angry-we-are-sad-we-are-tired-we-are-united/

Facebook: ‘Zionisme’ mag niet toegevoegd worden aan de ‘hate speech’-lijst!

Vandaag heeft Een Andere Joodse Stem een petitie overhandigd aan het lokale hoofdkwartier van Facebook in Brussel, in een internationale actie waarbij in totaal 18 steden wereldwijd deelnamen. Onze boodschap aan Facebook: ‘Zionisme’ mag niet toegevoegd worden aan de ‘hate speech’-lijst! Het gelijkstellen van ‘Zionist’ en ‘Jood’ ondermijnt onze inspanningen om antisemitisme te bestrijden, belet Palestijnen om hun standpunten te belichten en beschermt de Israëlische regering tegen het afleggen van verantwoording.

Joodse organisaties in België roepen JNF-KKL België op om haar medeplichtigheid aan de uitzetting van een Palestijnse familie te stoppen

Brief aan Keren Kayemet Le’Israël (Joods Nationaal Fonds) België – Groothertogdom Luxemburg

De Belgische Joodse organisaties Union des Progressistes Juifs de Belgique (UPJB) en Een Andere Joodse Stem (EAJS) roepen de KKL-JNF op om de uitzetting van de familie Sumarin, een 18-leden tellende Palestijnse familie uit Oost-Jeruzalem, stop te zetten.

Het belang van een thuis in tijden van wereldwijde gezondheidscrisis staat buiten kijf. Toch verdubbelt de KKL-JNF dezer dagen haar inspanningen om de familie Sumarin te verdrijven uit het huis waarin ze generaties lang hebben gewoond. Op 30 juni zal de KKL-JNF voor een districtsrechtbank in Jeruzalem pleiten voor de evacuatie van de familie.

De pogingen om de familie Sumarin uit te zetten, zijn gestoeld op een draconische toepassing van Israëlische wetgeving die na het beëindigen van de oorlog van juni 1967, exact 53 jaar geleden, werd opgelegd aan de Palestijnse bewoners van de bezette gebieden. Te midden van het flagrante onrecht en de talloze mensenrechtenschendingen die deze bezetting met zich meebrengt, valt de uitzetting van de familie Sumarin op door haar wreedheid, vooral in deze tijden. We roepen de KKL-JNF op om onmiddellijk elke aansprakelijkheid op het eigendom op te geven, alle juridische procedures tegen de familie te staken en hen met rust te laten in hun eigen thuis.

We richten ons tot u omdat u in ons land, als officiële vertegenwoordigers van KKL-JNF in België, verantwoordelijk bent voor de activiteiten van uw organisatie. We vragen u daarom om publiekelijk af te zien van de evacuatie van de familie Sumarin, en om aan het centrale bestuur van KKL-JNF kenbaar te maken dat u elke fondsenwervingsactiviteit in België opschort tot deze zaak is opgelost. Zo niet zal u door de Belgische Joodse gemeenschappen en door de bredere Belgische bevolking als medeplichtig gezien worden bij dit ernstig geval van mensenrechtenschendingen en onrechtvaardigheid.

Hoogachtend,

Union des Progressistes Juifs de Belgique (UPJB) | info@upjb.be

Een Andere Joodse Stem (EAJS) | infoeajs@gmail.com

Licht en duisternis in de Israëlische herinnering: Filmscreening en discussie

Donderdag, 12 Maart 2020, 20u00 (deuren 19u30)

Locatie: Het Goudblommeke in Papier (La Fleur en Papier Doré)

Cellebroersstraat 55 Rue des Alexiens, 1000 Brussels

Het evenement zal in het Engels doorgaan | Vrije toegang (vrijwillige bijdrage wordt gewaardeerd)

In 1948 werden meer dan 750.000 Palestijnen verdreven uit het grondgebied van de nieuw opgerichte Israëlische staat, een historische gebeurtenis die door Palestijnen als de ‘Nakba’ (Arabisch voor catastrofe) wordt herinnerd. Ongeveer 400 Palestijnse steden en dorpen werden ontruimd en grotendeels gewist, niet alleen fysiek, maar ook uit het Israëlische collectieve geheugen. Op sommige plaatsen werden Joodse immigranten uit Noord-Afrikaanse landen en het Midden-Oosten in de voormalige Palestijnse dorpen gehuisvest. Deze geschiedenis ontbreekt echter in schoolboeken, in de populaire cultuur en zelfs in politieke programma’s die zogenaamd op de oplossing van het Israëlisch-Palestijnse mikken (zoals het recente Trump plan).

In dit publieke evenement van Een Andere Joodse Stem belichten we deze onuitgesproken onderdelen van de Palestijns-Israëlische geschiedenis en gaan we in gesprek over hoe ze uit het Israëlische collectieve geheugen werden gewist. EAJS leden, beeldend kunstenaars Sirah Foighel Brutmann en Eitan Efrat, zullen hun werk “Orientation” (2015, 12 min.) presenteren en een discussie leiden over herinneren en vergeten, en de betekenis en representatie daarvan.

Orientation

HD-video, kleur, 16:9, stereogeluid, BE, 2015, 12′.

Geproduceerd door Argos, Centrum voor Kunst en Media, Brussel, met de steun van VAF en Beursschouwburg, Brussel.

De film ‘Orientation’ kijkt naar twee locaties – de publieke sculptuur ‘White Square’, opgericht ter herinnering aan de oprichters van Tel Aviv, en het heiligdom van het Palestijnse dorp Salame in het huidige Israëlische Kafar Shalem – en onderzoekt het vermogen van architectonisch materiaal, van geluid en beeld, om collectieve vergetelheid te registreren.

Sirah Foighel Brutmann en Eitan Efrat (beiden geboren in Tel Aviv in 1983) werken al enkele jaren samen en creëren werken in het brede audiovisueel werkveld. Ze wonen en werken in Brussel.

De praktijk van Sirah en Eitan richt zich op de performatieve aspecten van het bewegend beeld. In hun werk willen ze de ruimtelijke en temporele mogelijkheden van het lezen van beelden – bewegend of stilstaand – benadrukken; de relaties tussen toeschouwer en geschiedenis; de temporaliteit van verhalen en het geheugen en de materiële oppervlakken van de beeldproductie.

Hun werken werden getoond in solo- en groepstentoonstellingen en filmfestivals in heel België en Europa. Momenteel geven ze les aan de ERG (École de recherche graphique) in Brussel.

‘Deal of the century’ of routekaart naar de apartheid? Een publiek debat over het Trump plan, georganiseerd door “Een Andere Joodse Stem”

Vrijdag, 14 februari 2020, 20u00

Elcker Ik Centrum, Breughelstraat 31, 2018 Antwerpen

Op 28 januari presenteerde de Amerikaanse president Trump een plan dat volgens hem het Israëlisch-Palestijnse conflict kan oplossen. Het onvermogen van het plan om dit doel te bereiken bleek al bij de presentatie, waarbij alleen de Israëlische premier Netanyahu aanwezig was. De president van de Palestijnse Nationale Autoriteit, Mahmoud Abbas, weigert het plan te aanvaarden, omdat het geen rekening lijkt te houden met de Palestijnse zorgen of belangen. Critici hekelen het plan omdat apartheid en het opheffen van de rechten van de Palestijnse vluchtelingen hiermee genormaliseerd worden. Israëlische politici lieten weten dat het plan hun langverwachte aspiraties om delen van de Westelijke Jordaanoever officieel te annexeren ondersteunt, intenties die ook door Benny Gantz, Netanyahu’s belangrijkste uitdager bij de komende Israëlische verkiezingen op 2 maart, gedeeltelijk worden gesteund. De Belgische en Europese leiders hebben een ambivalent standpunt ingenomen en voorkomen op deze manier dat ze een uitdaging vormen voor de Amerikaanse hegemonie of voor de voortdurende schending van de Palestijnse mensenrechten door Israël.

Om het plan van Trump en het Israëlische beleid te keren, nodigt Een Andere Joodse Stem twee prominente Palestijnse activisten uit om hun mening te geven over het plan, evenals over de huidige impasse waarin de Palestijnen verkeren en de mogelijkheden om verder te komen.

We verwelkomen:

Inès Abdel Razek, advocacy director voor het Palestine Institute of Public Diplomacy, een Palestijnse advocacy NGO gevestigd in Ramallah.

Mahmoud AbuRahma, die 18 jaar lang het internationale pleitbezorgers- en procesvoeringsprogramma in het Al Mezan Centre for Human Rights in Gaza beheerde, en nu werkt aan antiracisme in Europa.

Zij krijgen gezelschap van Dr. Itamar Shachar, lid van Een Andere Joodse Stem. Hij werkte in de Israëlische mensenrechtenorganisatie Gisha – Legal Center for the Freedom of Movement, en is momenteel een FWO-postdoctoraal fellow aan de vakgroep Sociologie aan Gent Universiteit.

De discussie vindt plaats in het Engels, maar we verwelkomen de deelname van het publiek ook in het Nederlands, Arabisch of Hebreeuws.

U bent welkom op vrijdag 14 februari 2020 om 20:00 uur in het Elcker Ik Centrum, Breughelstraat 31, 2018 Antwerpen. Vrije toegang.

Een Andere Joodse Stem over het Trump plan: Geen vrede zonder gelijkheid en respect

In een spektakel van koloniale hubris hebben Amerikaanse en Israëlische leiders – zonder de Palestijnse leiding te raadplegen – een zogenaamd voorstel gepresenteerd om het historische conflict in Israël-Palestina op te lossen, waarbij ze de Palestijnse behoeften en belangen volledig hebben genegeerd. Het plan is erop gericht het Palestijnse streven naar onafhankelijkheid en vrijheid te onderdrukken, de Palestijnen te beperken tot een apartheidsachtig systeem van Bantoestans en de rechten van de Palestijnse vluchtelingen te ontkennen.

Dit spektakel is bedoeld om Trump en Netanyahu te helpen bij het herwinnen van populariteit, aangezien zij beiden te maken hebben met ernstige beschuldigingen van corruptie en toekomstige verkiezingen. Tegelijkertijd is het unilaterale karakter van hun acties erop gericht de Palestijnse leiders de schuld te geven van hun weigering om deel te nemen aan dit vergeefse spektakel. Het voedt het Israëlische gevoel dat zij het recht hebben om delen van de bezette gebieden te annexeren en het burgerschap van haar Arabisch-Palestijnse inwoners te verhandelen, wat helaas zowel Netanyahu als zijn belangrijkste mededinger bij de komende verkiezingen Benny Gantz lijken te delen.

De ontkenning van de fundamentele mensenrechten van de Palestijnen druist in tegen de meest fundamentele waarden van humanisme en gelijkheid die Een Andere Joodse Stem nastreeft. Wij delen dit engagement met de Verenigde Naties en met de meeste landen over de hele wereld en roepen hen op om het plan van Trump volledig te verwerpen. EAJS zal blijven strijden tegen de onderdrukking en ontmenselijking van de Palestijnen en voor gerechtigheid als antwoord op de historische misstanden die de staat Israël heeft begaan. Dit is de enige manier om de basis te leggen voor gelijkheid en wederzijds respect tussen Palestijnen en Israëli’s, en om vrede en welvaart in het gebied te garanderen.