Een opiniestuk van Catherine Bailey Gluckman werd gepubliceerd in De Morgen op 7 mei 2025.
De instrumentalisering van antisemitisme
Opiniestuk door EAJS lid Fenya Fischler over de instrumentalisatie van antisemitisme en de strijd tegen extreem rechts in Vlaanderen.
Voor het hof van beroep in Gent werd vorige week dinsdag (1/4) het proces afgerond tegen Schild & Vrienden, waarbij ze worden aangeklaagd voor negationisme, rassenhaat en discriminatie. Deze zaak illustreert hoe diep racisme, antisemitisme en islamofobie verankerd waren in de dagelijkse interacties van deze Vlaams-nationalistische en extreemrechtse studentengroep. Dit zou ons niet mogen verbazen: gelijkaardige groepen flirten al lange tijd openlijk en achter gesloten deuren met antisemitisme.
Meer op Apache
No Other Land
In April, in samenwerking met European Jews for Palestine, Broederlijke Delen en Entraide & Fraternite, organiseerde EAJS vertoningen van de documentaire No Other Land in Cinema Galeries in Brussel, Budascoop in Kortrijk en het Europees Parlement, in aanwezigheid van regisseur Basel Adra. Itamar Shachar, lid van European Jews for Palestine en EAJS, sprak tijdens het evenement in het Europees Parlement.
Bekijk onze Instagram-post voor een aantal toespraken tijdens het evenement in het Europees Parlement.
Associatieakkoord tussen EU en Israël: geldt alleen nog het recht van de sterkste?
Maatschappelijke organisaties en verenigingen roepen België op om te pleiten voor een opschorting van het Associatieakkoord tussen de EU en Israël, en zich in ieder geval te verzetten tegen elke opwaardering van de betrekkingen met Israël zolang dat land zich blijft bezondigen aan systematische schendingen van het internationaal recht en de mensenrechten.
Ondertekend door meerdere organisaties.
Meer op Knack
February 13, 2025 – Israelism in Leuven
January 31, 2025 – Fundraising for Gaza
EAJS nam deel aan een fondsenwervingsevenement op 31 januari 2025. Amir Haberkorn gaf een toespraak.
Je kunt zijn toespraak op het evenement bekijken op Instagram.
Het evenement omvatte ook een boekpresentatie door Fatena Al Ghorra en een getuigenis van mensenrechtenactivist Yaser Jamal, evenals muziek van Ahmed Hawwash en Rootman J & the Zionyouth crew. Alle opbrengsten gingen naar de gezondheidsorganisatie AWDA en de familie Alkhairi.
Het evenement werd georganiseerd door MOzaîek vzw met de steun van Antwerpen voor Palestina, EPO Uitgeverij, Een Andere Joodse Stem, Masreelfonds Antwerpen, Vrede vzw, Viva Salud en Intal.
Art door Sliman Mansour.
January 26, 2025 – EAJS at National Demonstration for Palestine
Een terugblik op het 10e jaar van Een Andere Joodse Stem
7 oktober 2023 aanvoelt als gisteren, maar het ligt nu meer dan een jaar en drie maanden achter ons. De voortdurende genocide in Gaza, en acties ertegen, heeft onze 2024 bepaald–net zoals de voortdurende onderdrukking van Palestijnen heeft ons afgelopen decennium bepaald, een decennium van actievoeren voor rechtvaardigheid en gelijkheid voor alle gemeenschappen in Palestina-Israël en Europa. Dit post beschrijft veel van onze activiteiten van het afgelopen jaar.
In januari waren we in Den Haag om te demonstreren bij de hoorzitting van het Internationaal Gerechtshof (ICJ) in de zaak van Zuid-Afrika tegen Israël onder het Genocideverdrag. We namen ook deel aan een betoging in Brussel voor Gerechtigheid in Palestina. Samen met andere protesten waaraan we deelnamen, eisten we dat de Europese Raad de procedure tegen Israël voor het Internationaal Gerechtshof (ICJ) zou steunen, economische en politieke repercussies tegen Israël zou activeren in overeenstemming met de mensenrechtenbepalingen van de Associatieovereenkomst tussen de EU en Israël, en het onderzoek naar en de vervolging van oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en apartheidsmisdaden door het Internationaal Strafhof (ICC) zou steunen.
In februari sprak ons lid Fenya Fischler op een panel de Parti du travail (PTB) / Partij Van De Arbeid (PVDA) Comment décoloniser la Palestine? in Brussel, samen met de Zuid-Afrikaanse ambassadeur in België en de Palestijnse juridisch expert Maha Abdallah.
In maart waren we samen met verschillende andere organisaties solidair toen de strafrechtbank in Gent een vonnis velde tegen de extreem-rechtse groep Schild & Vrienden, waarvan zeven leden terechtstonden voor het aanzetten tot racistisch geweld en andere aanklachten, waaronder een overtreding van de wapenwetgeving en gewelddadige bedreigingen tegen Jihad Van Puymbroeck, een voormalig voorzitter van Hand in Hand tegen Racisme. Henri Heimans was ook burgerlijke partij in deze zaak. Als zoon van Holocaust-overlevenden was hij geschokt waren door de spot van Schild & Vrienden met de gruwelen van de Holocaust. Emmanuel Stein voerde het woord. Daarnaast namen we deel aan het nationale betoging tegen racisme dat Platforme 2103 elk jaar in maart organiseert. We waren aanwezig als deel van het Jewish Block bij een nationale betoging voor Rechtvaardigheid in Palestina, waar Anya Topolski sprak en Fenya Fischler werd geïnterviewd door 11.11.11. Tot slot organiseerden we de Belgische vertoning van de film Israelism, gevolgd door een panel met de makers van de film en leden van EAJS en UPJB.
In april sloten we ons aan bij de oproep voor de vrijlating van de Israëlisch-Palestijnse academicus professor Shalhoub-Kevorkian uit een Israëlische gevangenis, spraken we tegen de poging van de Belgische staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor om de vluchtelingenstatus van de Palestijnse activist Mohamed Khatib in te trekken, en gaven we een presentatie op een queer infosession over Palestina georganiseerd door Clitpit/Samenschool in Antwerpen.
Ons lid Henri Heimans een van de sprekers was op de jaarlijkse manifestatie van 8 mei die herdenkt de strijd tegen het fascisme op de plaats van het voormalige nazi-gevangenkamp Fort Breendonk. In mei namen ook deel aan de Europese Mars voor een Vrij Palestina, aan een ander protest als reactie op een aanval van de IDF op burgers in Rafah, en publiceerden we een opiniestuk in De Wereld Morgen waarin we de beslissing van de aanklager van het Internationaal Strafhof verwelkomden om bij de raadkamer arrestatiebevelen aan te vragen voor oorlogsmisdaden in verband met de oorlog in Gaza. Aan het einde van de maand publiceerden onze leden Itamar Shachar en Fenya Fischler een opiniestuk in De Morgen waarin ze onze solidariteit betuigden met de Belgische studentenprotesten en bezettingen van gebouwen ter ondersteuning van de Gazanen.
In juni waren we mede-initiatiefnemer van een evenement ter ere aan de verzetshelden van het 20e konvooi naar Auschwitz bij het monument die hun acties herdachten. Het monument vernield was; de evenement vond plaats nadat het was gerepareerd. Henri Heimans voerde het woord en benadrukte de noodzaak van waakzaamheid en verzet tegen antisemitisme en fascisme vandaag de dag. We gaven ook een verklaring uit over de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof over de onwettigheid van de Israëlische bezetting.
In augustus, na de toegenomen spanning tussen Israël en Iran, publiceerden we een opiniestuk in Knack waarin we benadrukten dat de enige manier om een duurzame vrede in het Midden-Oosten te bereiken, is door de bezetting te beëindigen en de structuren van kolonisatie en apartheid te ontmantelen. Op verzoek van de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers schreven we een nota waarin we reageerden op het voorstel dat België de IHRA-definitie van antisemitisme zou overnemen. We legden daarbij uit hoe we ons verzetten tegen deze definitie, die kritiek op Israël verwart met antisemitisme.
In september, op Rosj Hasjana, namen veel van onze leden deel aan het lanceringsevenement toen we ons aansloten bij het nieuwe netwerk Europese Joden voor Palestina. Fenya Fischler voerde het woord.
In oktober sloten we ons aan bij een nationale betoging voor een vrij Palestina. We namen ook deel aan een actie tegen APCO Worldwide, een lobbygroep die de Israëlische genocide in Gaza en oorlogsmisdaden in Palestina en Libanon steunt. Eitan Bronstein, Itamar Shachar en Anya Topolski behoorden tot de geïnterviewden in De Morgen over hun kritiek op de reacties van de Europese Unie op de Israëlische bezetting en de genocide in Gaza. Henri Heimans publiceerde ook een opiniestuk in De Morgen, waarin hij zijn afschuw uitsprak dat de Israëlische regering, die uit de as van de Holocaust is herrezen, nu Palestijnen massaal vermoordt.
In november reageerden we, samen met andere Europese Joodse groepen, op kritiek op de steun van VN-mensenrechtenrapporteur Francesa Albanese voor de Palestijnse mensenrechten. Fenya Fischler werd geïnterviewd door Gazet Van Antwerpen en Apache over de nieuwe islamofobe extreemrechtse organisatie Joods Informatie- en Documentatiecentrum (JID), die kritiek op Israël antisemitisch vindt. Henri Heimans voerde het woord tijdens een protest ter ondersteuning van Palestina op de campus van de Vrije Universiteit Brussel (VUB).
In december werd Fenya Fischler geïnterviewd op het radionieuws van de VRT, de nationale Vlaamstalige omroep van België, een interview dat ook werd vertaald en gepubliceerd door de BRF, de nationale Duitstalige omroep van België. We herdachten 10 jaar sinds de oprichting van Een Andere Joodse Stem in een bijeenkomst waar ons lid Amir Haberkorn sprak over de geschiedenis van het Bundisme, een seculiere, diasporistische Joodse beweging die opkwam voor arbeidersrechten en de Jiddische cultuur. Anya Topolski publiceerde een opiniestuk in Knack waarin ze terugblikt op de afgelopen tien jaar van actie, met de hoop op een toekomst waarin EAJS niet langer nodig zal zijn.
Vandaag moeten we er meer dan ooit op aandringen dat “dit nooit meer” voor iedereen geldt
Anya Topolski
Zoals gepubliceerd in Knack 22/12/2024
Een Andere Joodse Stem werd tien jaar geleden in Vlaanderen opgericht als reactie op de Gaza-oorlog van 2014, toen Israël meer dan 2000 Palestijnen doodde en meer dan 10.000 verwondde. Leiders in Europa hebben Israëls bezetting van Palestina en aanvallen op Palestijnen en activisten verdedigd, als een manier om hun eigen zorg voor “de Joodse gemeenschap” te demonstreren (waarmee ze hun rol in de Holocaust goedpraten) en als een rechtvaardiging voor hun islamofobie.
Onze reactie is nu dezelfde als tien jaar geleden: Niet in onze naam! Het is tragisch genoeg dat we tien jaar geleden, negenenzeventig jaar na de Shoah en zesenzeventig jaar na de Nakba, een Andere Joodse Stem moesten oprichten om duidelijk te maken dat wij – een diverse groep Joden – weigeren te zwijgen als er onrecht plaatsvindt, in België of in Palestina.
We realiseerden ons dat door een gebrek aan onbevooroordeelde berichtgeving in de media, onderwijs en een geïnformeerd politiek discours, niet-Joden in België nog steeds standpunten innemen, zoals het zien van “de Joodse gemeenschap” als een monoliet – wat op zich problematisch en antisemitisch is, omdat ze ervan uitgaan dat we allemaal hetzelfde denken en er vaak zelfs hetzelfde uitzien. We probeerden mensen te informeren over onze diversiteit, zowel wat betreft ideologieën als afkomst, geschiedenis en religieuze praktijken, en dit terwijl we samenwerkten met partners en bondgenoten om te onderwijzen, beleid te ontwikkelen en te protesteren tegen onrecht.
Het is vandaag even tragisch dat de staat Israël, gesteund door vele westerse bondgenoten (waaronder België), de strijd tegen antisemitisme instrumentaliseert om te rechtvaardigen wat het ICJ heeft geïdentificeerd als een aannemelijk voortdurend dreigend risico op genocide.
De Israëlische militaire wreedheid is in de laatste tien jaar niet veranderd, maar verergerd, waardoor niet alleen Palestijnen, maar ook Libanezen en Israëlische Joden zijn betrokken bij een ongekend bloedvergieten zonder einde in zicht.
Het Jodendom in Europa kende doorheen haar lange geschiedenis een gewelddadig en bijwijlen intriest verloop. Haar lessen vormen de basis voor de meest fundamentele mensenrechten die zijn vastgelegd in internationale wetgeving. Toch worden deze lessen vergeten, verwaarloosd en geschonden door de wreedheid van Israël. Hoewel we er misschien de voorkeur aan zouden geven om gemeenschappen en organisaties op te richten om het Joodse leven te verzorgen en te vieren, begrijpen we dat we er vandaag meer dan ooit op moeten aandringen dat “dit nooit meer” voor iedereen geldt.
We moeten ons uitspreken tegen onrecht, hier en in Palestina, vooral wanneer het in onze naam wordt gerechtvaardigd. Onze doelen, die we tien jaar geleden schreven, zijn nu helaas urgenter dan ooit. Laten we hopen dat we over tien jaar niet meer nodig zullen zijn.
Onze doelen:
We zijn een Joodse groep, die ijvert voor vrede en sociale rechtvaardigheid, in de overtuiging dat alle mensen gelijk zijn en recht hebben op een vrij en waardig bestaan. We wensen deze visie uit te dragen in Europa en in Israël-Palestina, twee plaatsen die historich aan elkaar gelinkt zijn en belangrijk zijn voor ons, als Joden. We verwerpen elke vorm van onderdrukking en onteigening en alle vormen van racisme, zowel institutioneel als vanuit de basis, met inbegrip van antisemtisme, islamofobie en xenofobie.
Wij onderschrijven het Joodse voorschrift tikkun olam, tikkun ha-adam: teneinde de wereld te herstellen, moeten we bij onszelf beginnen. Wij wensen deze problemen zowel bij ons als in het Midden-Oosten te benaderen, vanuit een allesomvattende visie van het verleden en het heden. Dankzij een samenwerking met lokale en internationale organisaties die onze doelstellingen delen, hopen wij een einde te kunnen stellen aan dergelijke spiralen van uitsluiting en geweld. We roepen op voor het beëindigen van de bezetting [apartheid en genocide], voor respect en waardigheid van alle Israëlis en Palestijnen en voor een duurzame vrede.
In de afgelopen tien jaar hebben we geprobeerd om te onderwijzen, te engageren en te bekrachtigen – en we zijn dankbaar aan iedereen met wie we hebben kunnen samenwerken. Wij hebben dit gedaan gericht naar het brede publiek, maar ook en zeer nodig vandaag, binnen de joodse gemeenschap. We hebben ook onszelf proberen te onderwijzen over de situatie in Israel/Palestina. We hebben onze eigen positie in vraag gesteld. Wij hebben ook outreach gedaan naar andere Joden in België, die zich niet kunnen terugvinden in de Israëlische politiek, en het gevoel hebben dat ze nergens terecht kunnen.
Sinds het begin van de genocide zien we meer en meer individuen en groepen binnen de joodse gemeenschap in Belgie die mee deel willen uitmaken van de strijd tegen de genocide. We krijgen berichten van geïnteresseerden van Limburg tot de Belgische kust. We ontmoeten Israelische burgers die in Belgie wonen en weigeren om deel uit te maken van de Zionistische politiek van kolonialisme en militarisme. We hebben samen geprotesteerd met andere organisaties in de nationale manifestaties in het afgelopen jaar.
Terugkijkend hopen we dat onze bijdragen aan protesten tegen facisme, racisme, antisemitisme, en de bezetting, de beleidsdocumenten waar we aan gewerkt hebben, en de onze netwerken en media-optredens over BDS (boycot, desinvestering en sancties), dat al die zaken op een of andere manier hebben geholpen om dat doel te bereiken. Wat echter duidelijk is, is dat er geen hoop is op gerechtigheid in Palestina zonder de steun van een breed Belgisch publiek.
We doen nu een beroep op iedereen die zich nog niet heeft uitgesproken, of op een of andere manier steun heeft betuigd aan Palestina en het antiracisme-activisme in België zoals tegen islamofobie en antisemitisme, om dat nu te doen. Het is nooit te laat om zich te verdiepen in wat antisemitisme is. Of om te leren waarom de IHRA-definitie van antisemitisme zeer problematische is, en echt antisemitisme verwart met kritiek op Israël of het zionisme. Het is ook nooit te laat om te leren wat BDS is, de Palestijnse geweldloze beweging voor vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid.
Nog een andere optie is om er bij publieke vertegenwoordigers op aan te dringen om een volledig wapenembargo te steunen. Om van de Belgische staat, van de Europese instellingen, van bedrijven en ook van onderzoek, onderwijs en culturele instellingen, te eisen dat ze de verbintenissen inzake mensenrechten nakomen en de VN, het Internationaal Strafhof en het Internationaal Gerechtshof (ICJ) te steunen.
We willen niet dat onze kinderen, en hun kinderen, moeten leven met de schande waarmee veel Europeanen nu leven, omdat ze zwegen toen hun staat, en zij dus indirect, medeplichtig waren aan genocide.
Tien jaar geleden voelde ik dat ik niet kon zwijgen en richtte samen met enkele anderen EAJS op. Tien jaar later vraag ik me af of we een verschil hebben gemaakt, zowel voor de Palestijnen als voor de slachtoffers van racisme hier in België . . . Wat we nu anders zouden kunnen of moeten doen?
Is er nog hoop op gerechtigheid in Palestina? Hoe kunnen wij, als Joden die in Europa leven na de Shoah, blijven leven in een wereld waar genocide niet alleen mogelijk is, maar door zovelen wordt gesteund. Dit is een onrecht dat zijn wortels heeft in de Europese geschiedenis, de verantwoordelijkheid ligt bij ons allemaal. We kunnen dit niet alleen en zijn op zoek naar meer partners en coalities, alleen samen is verandering mogelijk.
Uitspraak Internationaal Gerechtshof over onwettigheid Israëlische bezetting moet worden uitgevoerd
[Persbericht 20-07-2024]
Een Andere Joodse Stem verwelkomt het advies van het Internationaal Gerechtshof dat de bezetting van de Palestijnse gebieden door Israël illegaal acht volgens het internationaal recht.
Als activisten die solidair zijn met de Palestijnen die strijden tegen deze brutale bezetting, weten we dat dit decennialange onrecht niet kan voortduren. De militaire bezetting, de confiscatie van land, de vernieling van huizen, de illegale Israëlische nederzettingen, het verhinderen van toegang tot natuurlijke hulpbronnen en infrastructuur, de checkpoints, scheidingsmuren, administratieve arrestaties en massale opsluiting, evenals talloze andere routinematige vormen van intimidatie en ontmenselijking hebben het leven van Palestijnen ondraaglijk en onhoudbaar gemaakt. Het hof bevestigde opnieuw wat veel mensenrechtenorganisaties al hebben aangetoond: de stappen die Israël neemt om de voortdurende bezetting en de illegale, exclusieve Joodse nederzettingen te beschermen, komen neer op een illegaal systeem van apartheid. Bovendien schendt dit het recht op zelfbeschikking van het Palestijnse volk. Aan deze gewelddadige en illegale bezetting en apartheid had jaren geleden al een einde moeten komen. Er moet een einde aan komen, onmiddellijk!
Talloze anti-bezettings- en vredesorganisaties in Israël-Palestina pleiten onvermoeibaar voor het einde van de bezetting. Ze worden vaak gedelegitimeerd en gedemoniseerd door de Israëlische regering en groepen van kolonisten. De uitspraak van vandaag is een erkenning van hun essentiële werk en van het onvervreemdbare recht van het Palestijnse volk op zelfbeschikking en vrijheid. De staat Israël moet dit erkennen en de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof opvolgen. Het bereiken van een duurzame politieke oplossing in Israël-Palestina op basis van respect voor mensenrechten en internationaal recht moet een topprioriteit worden voor de internationale gemeenschap. De Palestijnen in Gaza worden momenteel geconfronteerd met wat hetzelfde Internationale Gerechtshof heeft gedefinieerd als een ‘reëel en dreigend risico’ op genocide. Het stoppen van de wreedheden en het bereiken van een oplossing die de mensenrechten respecteert is dringender dan ooit.
Een Andere Joodse Stem roept de Belgische regering en de Europese Unie op om onmiddellijk actie te ondernemen om ervoor te zorgen dat de uitspraak van het Hof wordt uitgevoerd en de Israëlische bezetting stopt. Economische, academische en culturele instellingen moeten er ook voor zorgen dat hun activiteiten in overeenstemming zijn met het advies van het Internationaal Gerechtshof.
Als eerste stap moeten België en de EU alle wapenleveranties aan Israëlische strijdkrachten die de illegale bezetting in stand houden, stopzetten. Daarnaast moeten alle economische instellingen die actief zijn in België en Europa gedwongen worden om alle economische banden of transacties met bedrijven die actief zijn in de illegale nederzettingen of die hun bestaan ondersteunen stop te zetten. Dergelijke stappen, samen met assertieve diplomatieke acties, zijn essentieel om respect voor internationale wettelijke instellingen te verzekeren en om Israël verantwoordelijk te stellen voor zijn systematische schendingen van het internationaal recht.